Jednak goście się nie poddali! Dalej atakowali, choć z pustą bramką. Przewagę wykorzystał Szafrański, tuż po wznowieniu gry po bramce Bieniasa. Na tym jednak lublinianie nie poprzestali i próby Mietlickiego w końcu znalazły szczęśliwy finał w postaci drugiej bramki AZSu. Jednak to było wszystko, na co dziś stać było lublinian. Berland wygrywa 6:2 i odskakuje od dzisiejszego rywala na 3 punkty, które mogą się okazać bardzo cennym łupem. Brawo Michał, brawo Berland, ale też brawa dla walczących do końca akademików! To był fenomenalny, futsalowy wieczór. Dziękuję za uwagę (i czujność!) i zapraszam na kolejne, pełne emocji, futsalowe relacje! (21:17:52)

Jak to zwykle w futsalu bywa, tempo w drugiej połowie wzrosło dwukrotnie. I to wciąż mniejsza wielokrotność, niż ta dotycząca wyniku bramkowego. Po 4 badawczych minutach, swoją dominację zaczęli akcentować gospodarze. Na boisku zameldował się Lachowicz, pakując piłkę do bramki po dośrodkowaniu Gawina. Chwilę później, wynik podkręcił Meryk, a jeszcze jedną chwilę później – Gawin sam postanowił wpisać się na listę strzelców, trafiając z wolnego. Jednak 5:0 nie uśpiło ani kibiców, ani tym bardziej Bieniasa, który postanowił ukraść dzisiejsze Berland-show i zasadził taką bramę, która powinna jeszcze dziś okrążyć 6x futsalowy internet. Akcja pozornie na straty, bo Michał dostał piłkę trochę na plecy... ale zagarnął ją piętą, wybił sobie nad głowę, przymierzył jak rasowy biathlonista i przywalił lufę z powietrza, z ostrego kąta, wbijając szósty gwóźdź do trumny Akademików.

Dobrze, że Bienias nie ma na imię Andrzej. To mogłaby być dla niego naprawdę ciężka noc! Cóż to był za festiwal strzelecki na niebieskim parkiecie komprachcickiego OSiRu. Berland w niepodlegający dyskusji sposób, pokonuje Zawsze Groźny AZS UMCS Lublin 6:2.